Om te beginnen een korte samenvatting van de afgelopen dagen. Stel je voor, een rietveld, dat ondergelopen is, waardoor er een delta is ontstaan. Aan de waterkant staat een lodge met diverse mogelijkheden om te genieten van het uitzicht. Daar zitten we rustig van een wijntje te genieten. Voor ons ligt op een zandbank een kudde nijlpaarden te rusten, met veel vogeltjes op hun rug. Achter de zandbank staat een groep impala’ s te grazen, Een groep zebra’s en 1 wildebeest lopen voorbij en dan vanuit de bosjes daarachter komt een groepje olifanten aangelopen. Vanuit het noorden zakt de zon in het westen onder en ontstaat daar een mooie oranje gloed. Zoals gezegd is dit de korte samenvatting van wat we de afgelopen dagen hebben gezien. Een paar woorden die afgelopen dagen door ons heen zijn gegaan: ongelofelijk, schitterend, adembenemend, prachtig en nog vele varianten hierop.

Dan nu het hele verhaal. Maandagochtend werden we rond half 9 door de hotelshuttle naar het vliegveld gebracht. De auto konden we een paar dagen bij het hotel laten staan. We hadden geen tickets, maar meldden ons toch bij de incheckbalie. Gelukkig, we stonden op de lijst maar er lagen geen tickets klaar. Dat was geen probleem, dan schrijven ze die toch gewoon even. Zo kan het dus ook. We moesten nog een half uurtje wachten en toen mochten we door de controle, alleen de riem moest af, zakken hoefden niet leeg. Vervolgens naar een soort wachtkamer waar mensen werden afgeroepen. We hadden geluk, een vliegtuigje voor ons alleen. Wat was de vlucht over de Okavango delta al gaaf. We schrokken wel een beetje want we hadden verwacht veel water te zien maar er was erg veel droogte. De piloot wees ons op diverse kuddes van allerlei dieren wat al erg mooi was.

De lodge waar we verbleven (Oddballs camp) had een privé landingsbaan, en bij het uitstappen kwam onze gids voor de komende dagen, Raps, ons al verwelkomen en helpen met onze tassen. We moesten een kleine 100 meter lopen en daar was de lodge al.We werden door diverse personeelsleden welkom geheten en de regels voor ons verblijf werden uitgelegd (luisteren naar de gids, ‘s avonds alleen onder begeleiding naar tent, zelf drinken pakken en op de rekening schrijven) en we moesten ook een formulier ondertekenen waarin stond dat de lodge geen enkele aansprakelijkheid had. Vervolgens kregen we ontbijt en was het siësta tot half 3. We zaten rustig te genieten van het uitzicht en daar kwam al een kudde olifanten aangeslenterd. Best indrukwekkend om die grote gevaartes redelijk dichtbij te zien. Om half drie kregen we een lichte lunch. Om 4 uur gingen we voor de eerste keer met Raps op pad. We stapten in de Mokoro (een houten bootje waarbij Raps ons als een gondelier, zonder motor, rondvaart) en dreven door het water van de delta, gelukkig was er bij de lodge wel water, niet zoveel als waar de lokale mensen op hadden gehoopt, maar toch. Aan de overkant stappen we uit en krijgen we nog wat regels, als er een leeuw is mag je niet wegrennen, als de gids rent, moeten wij ook rennen, afstand houden van de dieren en altijd achter de gids aanlopen. Nietsvermoedend wandelen we rond, en daar staat ineens een buffel, redelijk dichtbij. Snel moeten we een stuk achteruitlopen zodat er voldoende afstand is. Tijdens de wandeling zien we nog olifanten, impala’s, bavianen en zebra’s. Mooi man om daar rond te struinen en om naast alle dieren ook te genieten van de kleurenpracht daar. Na een klein uurtje wandelen gaan we terug naar de Mokoro. Wat raak je daar ontspannen van…. Je moet allen niet teveel nadenken dat er veel nijlpaarden en krokodillen daar in het water zitten. En Raps vertelde ook nog even dat er soms grote spinnen willen meeliften, maar dat je dan vooral rustig moest blijven want die deden toch niets. Gelukkig wilde er niets meeliften.

Na terugkomst onder het genot van een wijntje op het hoge terras genoten van alles wat we zagen, een zachtroze zonsondergang waarbij de olifanten in het water stonden, en de nijlpaarden vrolijk knorden. Wat ontzettend mooi. ‘s Middags kwam er nog een stel aan uit Duitsland, en we waren voor de komende 2 dagen dus met maar 4 gasten. Voor het diner hadden de koks heerlijk gekookt en daarna hebben we gezellig rond het kampvuur gezeten met de gastheer van de lodge, KT. Het ritme ligt hier iets anders, dus om half 9 gingen we al naar onze tent. Dit was ook gaaf trouwens, de tent start op palen, het toilet en douche is een aparte tent zonder dak. Het was intussen al zover afgekoeld dat we het douchen maar lieten. Maar hoe leuk is het om onder de sterren naar de wc te kunnen, met het geluid van de wilde dieren.

De volgende ochtend werden we om half 7 gewekt, en na een licht ontbijt van koffie en warme muffins, gingen we op pad. Deze keer naar het dorpje waar Raps is opgegroeid en nog steeds woont. Eerst moesten we een stuk wandelen over de landingsbaan, toen een stuk met de mokoro en daar kwamen we in het dorpje. Een hechte gemeenschap waar iedereen voor elkaar zorgt. Na een wandeling door het dorpje kwamen we weer op een open stuk. Daar kwamen we een groep giraffen tegen, samen grazend met zebra’s en impala’s. Zo’n grote groep hebben we nog niet gezien, er zaten ook verschillende baby giraffen bij en alles speelde met elkaar en rende door elkaar heen. Wat een mooi gezicht!!! We wandelden verder en kwamen nog jakhalzen tegen, buffels, bavianen, antilopen, ganzen, ooievaars en nog van allerlei vogels. En, heel bijzonder, een solarparkje. Dit werd gebruikt om het grondwater op te pompen. Rond half 11 kwamen we uitgelaten terug, wat was het mooi geweest. Beetje leedvermaak hadden we wel, onze Duitse medegasten kwamen al bij aankomst wat klagerig over, en ze hadden tijdens hun trip ook nog eens vrijwel niets gezien.

Na een uitgebreid ontbijt (jaja 2x ontbijt) was het weer siësta tot half 3. Mooie tijd om even onder de zon een douche te nemen. Ook een bijzondere installatie. De wastafelkraan moest je boven een emmer hangen die aan een takel hing. Deze emmer vol laten lopen met warm water en zodra die vol was, de emmer omhoog takelen en het touw vastbinden. Daarna de hendel van de douchekop open draaien en daar ging het los. Hoe gaaf, met uitzicht op de olifanten te kunnen douchen. Ik heb het vermoeden dat we dat nooit meer mee gaan maken. Na het douchen en wat luieren gingen we weer naar het terras en daar zagen we dus het schitterende uitzicht waar ik dit verhaal mee begon.

Na weer een lichte lunch stapten we in de mokoro en vaarde Raps ons weer een andere kant op, nu kwamen we bij een groepje krokodillen uit. Deze lagen rustig op de kant en we bleven op veilige afstand. Ze waren ook wel echt heel groot. Op de terugweg poseerden er nog wat bavianen voor ons en toen was de tocht voorbij. Dit was de laatste trip met Raps. In het dorpje hadden we gezien dat hij veel familieleden moest onderhouden en er door Corona ook best wel wat armoede was dus we hebben hem een hele gulle fooi gegeven (voor hem bijna een maandsalaris maar was nog geen €100,- ), hij werd er emotioneel van en zei dat dit zoveel voor zijn familie betekende. Ook had hij tijdens een wandeling genoemd dat hij Berry’s shirt zo mooi vond, dus ook die aan hem gegeven. Wat mooi om anderen te kunnen helpen!

Bij terugkomst hebben we met wat personeel nog een fles wijn opengemaakt en zijn weer heerlijk bij het kampvuur gaan zitten. Na een tijdje kwamen ze zeggen dat het eten klaar was, via een trap welke met kaarsen was verlicht kwamen we op een verhoogd terras waar de tafel erg mooi was aangekleed, wat een verwennerij allemaal. Heerlijk met de medegasten en wat personeel gegeten en als afsluiter kwam er nog een groepje personeel voor ons zingen en dansen, oa zingend dat we nog een hele mooie verdere reis mochten hebben. Daarna nog een afzakkertje bij het kampvuur en weer op tijd naar bed.

Vanochtend konden we uitslapen want om 8 uur zouden we ontbijten en om 9 uur zou het vliegtuig komen. Het vliegtuig was iets later maar om10 uur stapten we weer in het vliegtuigje. Wat een ongelofelijke tijd hebben we gehad. Het personeel kwam allemaal tevoorschijn ons ons te bedanken en uit te zwaaien, en ook Raps kwam ons uitzwaaien. Dit is een herinnering die niemand ons meer afpakt, in 1 woord UNIEK!

Bij terugkomst gingen we de auto ophalen en moesten we 200 km rijden naar onze volgende lodge in Gweta. Onderweg weer van alles gezien, putholes (gaten in de weg), koeien,ezels, zebra’s en zelfs een olifant die langs de grote weg liep.
Begin middag zijn we aangekomen in de lodge en nu zijn we allebei behoorlijk gaar van alle indrukken. Er is weer wifi, dus eerst alle appjes en mailtjes beantwoorden, en natuurlijk dit verhaal schrijven. We hebben overigens wel weer een leuk hutje met buitendouche en toilet, dus dadelijk heerlijk opfrissen.

Morgen begint om half 7 onze excursie naar de stokstaartjes en zoutpannen. We zijn weer benieuwd.

Oh enne…..sorry voor het lange verhaal