Nou om even met het laatste van vandaag te beginnen, we hebben zojuist de meest gave zonsondergang ooit gezien. Zo eentje die je je inbeeldt bij een Afrikaanse zonsondergang, waarbij de kleuren veranderen van blauw naar oranje naar roze….. wat geweldig!

Maar goed, nu met het begin beginnen, vanochtend om 6 uur opgestaan, de koffers gepakt en ontbeten. Om 7 uur zaten we in de auto om onze overtocht te maken naar de oostkant van Etosha, 150 km verderop. Intussen zijn we een klein beetje gewend hoe te rijden (gaten ontwijken) en waar op te letten. Doordat we nu voldoende tijd hebben, heb ik volop kunnen spelen met het nieuwe fototoestel, wat resulteerde in mooie close-ups. Aanrader voor iedereen, als je een bijzondere reis maakt, bezuinig dan niet op een goede camera.

Enkele hoogtepunten onderweg waren wederom de grote groepen dieren bij de waterputten, vandaag ook veel mooie vogels mogen spotten en in een smallere pad kwamen we oog in oog te staan met een gigantische olifant. Het stel dat ons tegemoet kwam rijden, waarschuwde ons om niet te dichtbij te gaan, want zij waren al opgejaagd door de grote grijze vriend. We hebben er een hele tijd gezeten, wat een mooi beest!

Vandaag hebben we gezien: giraf, olifant, heel veel zebra’s, springbok, wildebeest, oryx, kudu, damara dikdik, impala, wrattenzwijn, mangoes. En de volgende vogels (denken we): ruppelmees, zwarte ooievaar, secretaris, gabelracke, hombil, riesentrappe.

Vandaag ook volop genoten van de diverse landschappen die we tegen zijn gekomen. Van mooie gele rietvelden naar groene grassen, van kleine bosjes naar grote open vlaktes, van kale onbegroeide stukken naar gekleurde hei. Alles kwam je tegen gedurende de rit, schitterend.

Wederom een fantastische dag, waarbij we onderweg lekker gegeten hebben in Halali en rond 4 uur aankwamen bij onze overnachting, Namutoni camp.
Een Bush hutje aan de buitenkant, maar met een mooi groot hemelbed en ruime badkamer.
Na aankomst zijn we wat gaan drinken en een hele tijd gekletst met de serveerster, oa over de gevolgen van COVID in Namibië. Wat klagen we in Nederland toch met gezonde benen, hier weinig tot geen steun, geen werk, en nu de toeristen weer komen, wordt het salaris gehalveerd, pittig. Dus maar een flinke fooi achtergelaten.

Daarna, zoals gezegd naar de zonsondergang gaan kijken. Dadelijk weer op tijd naar bed, morgenvroeg op tijd weer naar de waterput voor de zonsopkomst en hopelijk vele dorstige dieren.